Fiction

Bir varmış, bir yokmuş Tanrının mahlukları tahıl kadar çokmuş Fazla konuşmak günahmış...

Esrarengiz bir deniz canavarı okyanusta korku salmaktadır. İnsanlar ve her boydan gemiler bu bilinmeyen yaratık tarafından yok edilmektedir. Dünya'nın hiçbir köşesi kendini bu korkudan soyutlayamamıştır. Buna çözüm olarak Amerikan hükümeti konuyu araştırmak ve yaratığı yok etmek amacıyla zaman kaybetmeden bir grup tecrübeli profesyoneli görevlendirir. Profesör Pierre Aronnax, sadık hizmetkârı Conseil ve Kanadalı bir mızrak atıcısı olan Ned Land destansı bir av için bir araya gelirler.

Ahmet Batman ilk kitabı olan Soğuk Kahve ile edebiyat dünyasına oldukça iddialı giriyor. Kadın erkek ilişkilerine, aşklara daha doğrusu hayata farklı bir açı ile bakan farklı bir kitap sizi bekliyor. Ahmet Batman kitabında günlük hayatımızda yaşadıklarımızı anlatıyor fakat farklı bir açıdan görmemizi sağlıyor. Bunları anlatırken hem ironi yapıyor hem de ince iğnelemeler ile kendine göre kitaba bir mizah katıyor. Diğer taraftan yazar kitabında oldukça açıksözlü. İnsanların söylemeye çekindiği şeyleri açıkyüreklilikle söylemekten çekinmiyor. Bu bir taraftan sizi şaşırtırken diğer taraftan da gerçekler ile yüzleşmenizi sağlıyor.

Elmas da sargılı kollarını bebeğe uzatmıştı. Canını yakmaktan korkarak usulca bırakmıştı Bayram, oğlunu Elmas’ın kucağına. Şimdi burun burunaydılar Elmas’la Öksüz. Bir dişi hayvanla yavrusu gibi koklaşıyor, burunlarını birbirine sürütüyor, birbirlerinin boynuna gömülüyor ve tuhaf mırıltılar çıkartıyorlardı.

"Ne kadınlar sevdim zaten yoktular" diye anlattı "sevgili"nin hayatta somut bir karşılığı olmadığını Attila İlhan. Şimdi de "Kimi Sevsem Sensin / Hayret" diyor. Yaşadığımız hayat karmaşıklaştıkça "mümkünsüz" hale gelen aşklarımızı mısralara döküyor, mısralarını, ruhumuzu hafif bir meltem gibi saran, bizi derinleştiren, acıtan eşsiz bir müzikle harmanlıyor ve onlardan hayatlarımıza temelli giren, unutulmaz şiirler inşa ediyor...

ulia, çocuğunu doğurduktan sonra Roma'dan ayrılıp yine eski yaşantısına dönmeyi tasarlıyordu. Karnında Rome'un çocuğunu zorunlu olarak taşırken, onu bu düşünce rahatlatıyordu yalnızca. Bu çocuk aşkın doğal bir meyvesi, sevginin güzel bir ürünü olmayacaktı hiçbir zaman. Rome'un Julia'nın soylu ailesine karşı ta çocukluğundan beri beslediği kinin hesapta olmayan bir kalıntısıydı yalnızca.

Bir sandalye, bir jilet ve bir göz bağı... Ne kadar profesyonel olursan ol, ne düşündüğünü biliyorum. Neden mi buradasın? Onları konuşturamıyorsun. Neyi gizlediklerini öğrenemiyorsun. Bir profesyonele ihtiyacın var. Kimsenin tanımadığı ve her şeyin ardındaki gerçeği görebilen, kendine özgü teknikleri olan birine. Ona sadece gizli bir şifreyle ulaşabilirsin. Unutmaman gereken tek bir kuralı var. Unutursan tüm oyunu ne pahasına olursa olsun bozar.

Robotları anlamak, öncelikle Asimov’un robotlar için oluşturmuş olduğu kurgunun irdelenmesiyle mümkün olacaktır elbette. Asimov’un robot vizyonu, her robot için özel olarak yürütülen hummalı tasarım ve üretim çalışmalarının sonucunda ortaya çıkan birer Pozitronik Beyin öngörmektedir. Pozitronik beyinler, alt düzey işlevleri düşünüldüğünde günümüz bilgisayarlarıyla çok büyük farklılıklar içermemektedirler. Onları farklı kılan temel matematik işlemleri çok yüksek bir hızla gerçekleştirmeleri yahut elektronlar yerine pozitronları kullanmaları da değildir. Farklılıklarının temel kaynağı, tüm bu devrelerin koordine çalışmaları sonucu ortaya çıkan bir “Robot Süper Egosu”nun varlığıdır. Her Asimov robotu, ayrı birer kişilik sahibidir ve her ne kadar üretiminde insanoğlu taklit edilmiş de olsa, her biri özel birer üretim amacına hizmet etmektedirler. Ve dolayısıyla karakterlerinde, bu üretim amacının izlerini barındırmaktadırlar.

Okuldan beri arkadaş olan bir kadın ile bir erkek... Cathy ile Tom. Ortak kurdukları catering şirketinde hayata birlikte direnen iki insan. Ve onların çevresinde yer alan diğer insanlar... Cathy’nin kendinden yukarı sınıftan gelen kadın hakları savunucusu kocası, Tom’un model olma hayalleri kuran manikürcü sevgilisi ve diğerleri... Maeve Binchy’in her zamanki gibi ayrıntıyla çizdiği bir sürü karakter... İşte “Aşk Mutfakta Pişer" bu insanlar arasında ve yine İrlanda’da geçiyor. Sıradan tutkularla dolu, sıradan hayatlar süren bildiğimiz, tanıdığımız insanlar arasında.

"Hani ıssız bir yoldan geçerken Hani bir korku duyar da insan Hani bir şarkı söyler içinden, İşte öyle bir şey."

Uçurum İnsanları üzerinde güneş batmayan ülke olarak bilinen İngiliz İmparatorluğu'nun karanlık yüzüne dair birinci elden bir tanıklık... Jack London 1902 yılında, birkaç aylığına şehrin yoksul semtlerinden Doğu Yakası'nda yaşamak üzere Londra'ya gelir ve halktan biri gibi zaman geçirir. Burada, işçi hareketinin büyük bedeller pahasına kazandığı hakların hiçe sayıldığı bir ortamla, insan onuruna yakışmayan büyük bir fakirlik ve sefaletle karşılaşır

1813 yılının sonuna doğru 1500 adet basılıp üç cilt halinde okura sunulan romanın özgün adı Pride and Prejudice; Gurur ve Önyargı anlamına geliyor; ancak bizde Aşk ve Gurur olarak tanınmış. Roman İngiltere'de aynı yıl içinde ikinci baskı yapacak kadar tutulmuş. O dönemlerde edebiyat denince ilk akla gelen tür roman değildi; dolayısıyla eleştirinin önem verdiği ölçüde bu romana gösterilen ilgi olumluydu. İyi de bu başarının sahibi kimdi? İki yıl önce yayımlanmış olan romanın üzerinde de "by a lady" yazıyordu; yani yazarının bir hanım olduğu belirtiliyordu o kadar. Romanın ilk karalamaları önlerinde dururken Austen'lere yakın oturan bir komşuları onları ziyarete gelir. Austen ve annesi ona gerçeği söylemezler, sadece bu çiçeği burnunda eserden kimi yerleri yüksek sesle ona okurlar. Kadıncağız romanı çok eğlendirici ve esprili bulur. Kendisini gülmekten kıran bu iki bayan karşısında komşu hanım içinden geldiği gibi davranır. Kadın özellikle romandaki Elizabeth karakterini sevmiştir. Ona göre, Elizabeth İngiliz romanları içinde en sürükleyici tiptir. Jane Austen biyografisi yazarı E. Jeankins, Elizabeth'in İngiliz edebiyatında en çok hayrana sahip kadın kahraman olma olasılığından söz eder.

Jean-Christophe Grangé'nin yeni romanı Şeytan Yemini yılın kitabı olacak.

1998'in başlarında bir edebiyat şenliğine katılmak üzere Batı Avustralya'da bulunan Perth'e gittim, yapılan organizasyona göre Karratha'ya uğrayacak ve o yıl ilk kez düzenlenen, "edebi meselelerin tartışıldığı" bir akşam yemeğine katılacaktım. Karratha epeyce kuzeyde kalan bir madenci şehri.

Aleksandr Ostrovskinin kaleme aldığı ve eserin ön sözünde de belirtildiği üzere, yazarın en çarpıcı politik-satirik oyunudur. Yegor Glumov adında genç ve zeki ama zenginlikten fakirliğe düşmüş bir delikanlının toplumdaki "budalaları pohpohlayarak" ve onlara kendini saf göstererek her dediklerine baş eğmiş gibi gözükerek, gözünde yükselmesi, bir anda mevki ve makam sahibi olmaya giderken işlerin bir anda ters yüz olmasının anlatıldığı bir tiyatro oyunudur.

St. Mary Mead sıradan bir İngiliz taşrasıydı, ta ki ünlü film yıldızı Marina Gregg gelene dek. Gossington Malikânesi’ni satın alan Marina bir davet verir. Davet sırasında konuklardan biri ölür. Kokteyl kadehine zehir konmuştur.

Montaigne ülkemizde pek tanınmıs olmamakla birlikte bu çevirileri uzun bir önsözle vermeye cesaret edemedim, bunu gerekli görmedim. Çünkü Montaigne eserini zaten kendisini tanıtmak için yazmıs. Onunla okuyucu arasına girecek olan herkes bos sözler söylemek tehlikesine düser. Üstelik de Montaigne'in Türk okurlarına hiç de yabancı gelmeyeceğini sanıyorum: Çünkü yeni Avrupa'nın ana kaynaklarından biri olan bu büyük düsünce kaynağının bize Avrupa'dan gelen her kitapta biraz payı vardır. Yeni düsünce, insan bilincinin insanı ve doğayı serbestçe tanımak çabası ise, Montaigne bu çabanın ilk büyük hamlesidir. Bugün bizim de kavustuğumuz serbest düsünceye o, dört yüzyıl önce ve bizim uyanıs devremize birçok bakımlardan benzeyen coskun bir dönemde kavusmustur.

HENRI RENÉ ALBERT GUY DE MAUPASSANT, the supreme master of the short story as a form of art, was born of a landed family at the Château of Miromesnil in Normandy on August 5, 1850. He was educated at Yvetot and Rouen, and entered the government service, holding positions in the ministries of marine and of public instruction. His recreation he found in rowing and attending gatherings of literary men. Gustave Flaubert, the novelist, was an old friend of De Maupassant’s mother’s, and at his house the young man met Turgenev, Daudet, Zola, and other distinguished men of letters. His first publication was a volume of poems which appeared in 1880 and which led to proceedings being begun against the author by the public prosecutor. It is said that De Maupassant recognized that his verses lacked melody, and he turned definitely to prose, which he had been cultivating for some years under the tutelage of Flaubert. In the same year he joined with Zola, Huysmans, and three others in the publication of a collection of stories called the “Soirées de Médan,” to which De Maupassant’s contribution was the now famous “Boule de suif.” The consummate art of this masterpiece was recognized at once, and the author’s position was soon assured

Jojo Moyes was born in 1969 and brought up in London. A journalist and writer, she worked for The Independent newspaper until 2001. She lives in East Anglia with her husband and three children. She is the author of nine novels, two of which, The Last Letter From Your Lover (2010) and Foreign Fruit (2003), have won the RNA Novel of the Year award.